فؤاد آگاه/

آقای ژوله! البته صفحه اینستاگرام شما مال خودت است و اگر فرض را بر این بگذاریم که به کسی مربوط نیست محتویات کدام عضو بدن از جمله مغز، زبان، پاچه و...ات را در آن تخلیه می‌کنی، لابد به شما هم مربوط نیست که مردم دوست دارند محتویات سلیقه‌شان را برای حمایت یا شماتت و سرزنش دیگران، در اینستاگرام چه کسی خالی کنند. ممکن است در همه این سال‌ها، طنز نوشتن و درآوردن را یاد گرفته باشی و روزی روزگاری خیلی از همین مردمی را که در اینستاگرام، همه محتویات کینه‌دانت را سرشان خالی کردی، خندانده باشی اما این توفیق، آیا به تو مجوز روان‌شناسی و اینکه برای مردم ایران نسخه روان‌پزشکی بپیچی را می‌دهد؟

 در راستای اینکه، هیچیِ موجوداتی مثل شما معمولاً به هیچ‌کس مربوط نیست و همه چیزِ مردم دنیا حتماً به موجودی مثل شما مربوط می‌شود، بنابراین به من و این یادداشت هم مربوط نمی‌شود که  مگر در خانواده و یا محله و شهر شما رسم است وقتی خانمی می‌خواهد وضع حمل کند و مادر شود، همسرش به او می‌گوید: برو یه جایی محتویات رحِمت را خالی کن؟ همان طور که به من مربوط نمی‌شود نخستین بار پس از اینکه شما را در نقطه‌ای از ایران خالی کردند، کدام مدیر، مسئول، استعداد یاب و برنامه سازی، پیدایت کرد، دستت را گرفت و به تلویزیون بُرد؟

امیر مهدی جان! استعداد و طنازی شما، خدادادی است، مال خودت است و لازم نیست بابت آن یقه پدر، مادر و سایر اعضای خانواده‌ات را بگیری! اما وقاحت، عصبانیت و پریدنت به مردم خدادادی نیست و می‌توانی یقه هرکدام از نزدیکانت را که خواستی بابتش بگیری و گلایه کنی چرا شما را در سرزمینی تخلیه کردند که همه مردمش «گریه بلدند» و زحمت خنداندن آن‌ها با هر روش و ‌وسیله‌ای، افتاده گردن شما!

ژوله خان! آدم‌های دنیا از حیث ارتباط میان طنز و دماغ دو دسته‌اند. دسته اول آن‌هایی که طنزدانشان به دماغشان چسبیده است، بنابراین وقتی طنزشان می‌گیرد، چون جلوتر از دماغشان جایی را نمی‌بینند، طنزشان را همان‌جایی که هستند ول می‌کنند! دسته دوم اما طنزدانشان را برداشته و کنار عقلشان گذاشته‌اند (البته بدون عمل جراحی زیبایی) و ترجیح می‌دهند دنیا و مردمش را درست ببینند، بشناسند و به آن‌ها توهین نکنند. حالا شما اگر فکر می‌کنی جزو هیچ‌کدام از این دو دسته نیستی، بهتر است با پزشک دماغ و متخصص مغز واعصاب مشورت کنی. البته دماغ، مغز و طنزدان مال خودت است، هرچه می‌خواهی با آن‌ها بکن اما جان عزیزت آن‌ها را هرجا و هر وقت که عصبانی شدی، تخلیه نکن!